Obudziłem się...

Obudziłem się, wstałem, podszedłem do lustra i ujrzałem w nim życiową porażkę. Porażkę bez przyszłości, bez miłości, bez radości, bez nadzieji. Dzień 126 i nadal nie mam motywacji. Poszedłem spać.

Obudziłem się, wstałem, podszedłem do lustra i ujrzałem kogoś, kogo życie powinno się dawno skończyć. Żyję sam odkąd skończyłem osiemnaście lat, sam w odosobnionym miejscu. Dzień 180, czuję się jakbym był na skraju załamania, nie wychodzę na dwór, gdyż na każdym kroku jestem wyśmiewany. Boję się tego jeb***go świata. Poszedłem spać.

Obudziłem się, wstałem, podszedłem do lustra i ujrzałem zmotywowanego człowieka, który ma chęć do życia. Czuję się jak nowo narodzony, depresja mnie wreszcie opuściła, psychotropy zadziałały. Jestem gotowy na ten świat! Dzień 205, mam dziś urodziny, spędzę czas z ludźmi, których kocham, ludźmi którym mogę zaufać. W końcu czuję się być lubiany i kochany, uwielbiam swoje życie. Poszedłem spać.

Obudziłem się, wstałem, podszedłem do lustra i ujrzałem bezwartościowego człowieka. Spędziłem urodziny sam, wystawiony przez wszystkich znajomych, wszyscy mnie wyśmiali. Z chęcią bym ich zabił za to, ale nie jestem taki. Niech Bóg ukarze wszystkich, którzy mnie skrzywdzili. Dzień 206, pojdę dzisiaj szybciej spać, leki wziąłem, popiłem i myślę że jutro w końcu nastanie nowy, lepszy dzień.

Nie obudziłem się, nie wstałem i nic nie ujrzałem.

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)