Tobie./039: Zwariowana środa.

Niby wygodę mam w czwartek czy w piątek i powinienem czuć się tak jak w niebie,
lecz żadnych „lasek” przy mnie nie zobaczysz, bo tak naprawdę smutno mi bez Ciebie...
Pragnę tych spotkań, tych krótkich chwil z „Tobą”, szalonych rozmów, miłego uśmiechu,
głupich tematów o wszystkim i niczym... Choć wiem że nigdy nie dojdzie do grzechu.
Lecz czymże grzech jest jeśli nie czuć winy z czynów, czy z marzeń wyznanych cichutko,
czasem przepięknych, nawet przecudownych, lecz jak wiesz sama trwających zbyt krótko.
Wiem że te chwile nie mogą trwać wiecznie, czas nam się zbytnio zbliżyć nie pozwoli,
a i my sami wciąż się „pilnujemy”... Jednak to wszystko zbyt mocno mnie boli...

… Więc skoro jednak coś ustaliliśmy, ustalmy jeszcze dla mojej wygody,
że skoro Ciebie mogę kochać w środę, niechaj to będą jednak „nagie środy”...
I gdy nastanie ten dzień moich marzeń, przepiękna środa której tak czekałem
dowiesz się wreszcie czego chcę od Ciebie, jakie zamiary wobec Ciebie miałem.
Może „przeginam” w tym moim marzeniu, ale wiesz sama jak bardzo Cię lubię
Patrzę na Ciebie jak ten kot na spyrkę i czasem myślę że się w „Tobie” zgubię.
Utracę moją przepiękną „aurelkę”, trochę zamiga, lecz zgaśnie na pewno.
A gdy już zgaśnie to wiedz że zostaniesz jak w pięknej bajce cudowną królewną.
I co że nagą... W bajkach też tak bywa. (Popatrz królewna: ta w sieci ubrana).
Wstydzisz się?: Ubierz majteczki w kropeczki. Ale je ubierz już z samego rana..
Później już na to „Tobie” nie pozwolę, nie będzie czasu gdy przytulę Ciebie.
Będę Cię tulił jak małe dzieciątko byś się poczuła ze mną w siódmym niebie...

Widzisz już obraz tej przepięknej środy. Czy ją polubisz?: Okaże się jeszcze.
Bo ja już teraz przestaję być sobą... ...I już zaczynam czuć przemiłe dreszcze...

Leon.

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)