Wiosna

Chciałam oddać oddechy lecące z wiatrem wiosennym.
Na łące posiąść wyznania nieznane.
Okrążyć jezioro obudzone moim smutkiem bezsennym.
Driady leśne mogłyby tańczyć- jaśniejszej niż wierszem ukazane.
Woń kolorów i kwiatów jakby krąg piękna i czystości.
I tak tańczyć między nimi... Zatracona w utopii.
Zapominajac o świecie- niepamięć codzienności.
Smak maku, opium, zapach konopii.

Napiszę dziś wiersz o snach.
Bo któż mi zabroni?
Niczym idea zatopiona w łzach.
Serce bolące ukoi.

Kraina miłości, prawdy innej.
Motyle tańczą na niebie parami.
Pszczoły w zasadzie gościnnej.
Poczęstują bez oporu przsmakami.
Kraina z pewnością patrzenia z nieba.
Tego, który miał patrzeć i na nas.
Trawa idealnie równa, pachnąca różą gleba.
Czysty, błyszczący zielenią las.


Napiszę dziś wiersz o marzeniu.
Bo kto mi inaczej nakaże?
W przykrytym normalnością uciemiężeniu.
Coś pięknego znów się ukaże?

Słowa o smaku miodu.
Rozpływają uszy stworzenia.
Sad jabłoni, niczym oznaka nie-głodu.
Życie symbolem nie- cierpienia.
Narodziny bez bólu każdego rodzaju.
Egzystencja dla czułego
egzystowania.
Znającego się na kochaniu.
Dla najodpowiedniejszego poznania.

Napiszę dziś o uczuciach trochę wiecej.
Bo któż zabierze mi serce?
Póki nie zaczną ode mnie uciekać czym prędzej.
Pokocham je znowu tak wielce...

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)