Ciemna strona kobiet

Jest taka ciemna strona kobiet.
W żaden sposób nie mogę pojąć?..
Wcale! Ma swoje szczęście i miłość.
Klei się do cudzych chłopów.

Posiada swój dom, męża i dziecko.
Patrzy wzrokiem chytrej sroki.
Szukając w obcym plastra miodu.
Jakby jej własny śmierdział?..

Pod nosem, a mąż i żona,
to nie zabawki do zamiany,
w przedszkolu jesteśmy
co dzień współodpowiedzialni.

Ślubna obrączka do czegoś
zobowiązuje, wolności smak
odszedł dawno do lamusa.
Pozostały tylko wspomnienia.

Są też takie kobiety niestety.
zazdroszczą innym miłości.
Nie chcąc dookoła się rozejrzeć,
za szczęściem własnym.

Prościej wejść z brudnymi butami,
w cudze za pokaźnym płotem.
Lepiej pójść na łatwiznę!
Po co się fatygować za ideałem?

Prościej ujarzmić jak modliszka.
Innej chłopa, rujnując komuś
gniazdko i zarazem swoje.
Jak tu się do zołzy dobrać?

Co odstawia żonę na bok.
Jak bezużyteczny mebel.
Ni zaprzyjaźnić się z taką?...
Jak przepędzić do diabłów?...

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)