Miła cisza zagościła

miła cisza zagościła - weszła we mnie
jak oczyszczona rzeka
która rozświetla, napawa radością
w niej coś, co śpiewa, kołysze
ma wymiary ciepła

do ciszy domalowałam magiczną kropelkę nadzieję
pod jej wpływem świat staje się pełen życia i muzyki
pełen blasków, znaczeń, dźwięków
wiążę się to z pogodą ducha
zmienia noce i dnie w błyszczące lampiony
przesyła dobre wiadomości

mogę z nią nawiązać relację
znaleźć nić porozumienia
jest światłem, które promienieje
przedłuża to, co nazywam szczęściem
twarz moja nabiera pewności siebie
skupia się w niej ważność tworzenia przyszłości

gdy pójdę do łóżka
gdy wzrok przywyknie do ciemności
gdy pierwsze cienie ułożą się na ścianach
zacznę porządkować życie

to najpiękniejsze i harmonijne będzie miało miejsce w sercu
to ponure, o wątpliwej wartości - nawiedzi myśli
to plugawe, niedobre - stanie do walki
jako obraz przed oczami

wtedy wezwę na pomoc moją magiczną kropelkę nadzieję
świat na powrót stanie się pełen życia i muzyki
twarz nabierze pewności siebie
w pewności dobrze czuje się szczęście

miła cisza zagościła… zagościła

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)