Już nie mogę

Ja bym sobie nie pozwoliła niczego zmieniać na Twoim miejscu. To jest tylko Twoje, dlatego jest piękne.

Przyjmujesz sugestie jak aniołek. Zupełnie nie podobnie do typowego zachowania kobiety.. ..i dlatego już Cię polubiłem i masz we mnie wirtualnego przyjaciela na zawsze. Hi, hi.. A co do gubienia (pisząc) formy rymu (np. 11-22, 11-22 lub 12-12, 12-12) to mnie też już kiedyś się to wydarzyło i też spostrzegłem błąd dopiero po opublikowaniu pracy. Fakt, że czasem jest to po prostu zamierzone. Bo np. któraś ze strof się jakoś ma od reszty odróżniać. Ja u Ciebie takiego przypadku nie dostrzegłem, więc się odezwałem. Jak Ci wpadnie coś do głowy (jak polepszyć) to normalnie wchodzisz na "moje wiersze" i żelazo tuningujesz. Ja moje czasem szlifuje (po napisaniu) jeszcze po kilka razy. Bo np. (jako że mam niem. klawiaturę w komp.) przeoczę gdzieś jakiś ogonek w literkach ę, ą, ń, ć, ź itd.

Groschku, widzę różnicę, przyznam szczerze, że wcześniej nie zwróciłam uwagi, chociaż zawsze ją zwracam na rymy.

Przeczytaj całość sobie raz jeszcze,
jest mały błędzik, o to się pieklę.
W ostatniej zwrotce rymy są inne,
poszukaj sama: w czym tkwi różnica.

(zauważ, że ofiaruję Ci pół serca..)

Czlowiek myśli, że już tyle się nazbierało wszystkiego, że już więcej nie udźwignie. Jednak dni niosą kolejne troski, a my jakoś dajemy radę.