kruk i wrona

niedaleko obok w sąsiedztwie
może metrów cztery czy dwieście,
zamieszkał czarny kruk, co kracze
same nieszczęścia w tym królestwie

wrona tuż obok pomieszkuje,
od lat męża tam poszukuje,
za młodu bardzo wybierała
teraz starą panną została,

może dziś zapukam do kruka?
może on też połówki szuka?
grzebieniem piórka przyczesała,
śmiało do kruka pospieszyła

a , było to tuż przed świtaniem,
zajadł robaki na śniadanie,
i miał nie za wesołą minkę,
kwaśną bardzo jak cytrynkę,

wrona łebek nisko schyliła,
- jestem Marysia się skłoniła
już od tylu lat męża szukam,
z ruty wianka nie będę wiła,

coś cię Marysiu naszło nagle
aż, mu robak utknął w gardle,
ja na męża? z takim wzrokiem?
świat widzę tylko jednym okiem

biedna strasznie się załamała,
próżno w tę podróż się wybrała,
byłam sama i będę sama,
po co mi ten stary zrzęda.

morał:)
gdy za młodu grymasisz
przebierasz jak w ulęgałkach
sam jak palec potem będziesz

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)