Testament

Nauczyłam się sama trzymać podwójną gardę
Szczelnie. Potrafiłam też używać nóg.
I tak dostawałam, ale wstawałam i przerywałam
Gdy zaczynało gotować się we mnie szaleństwo
Raz czy dwa nie przestałam i odnajdywałam
Ludzi w opłakanym stanie wystraszonych
I pełnych pretensji, no tak . jak się samemu
Dostało po ryju to już nie jest tak fajne jak
Okładanie samemu kogoś słabszego, bo zawsze
Dostaje ten słabszy, głupszy, nerwowy
Do czasu aż wykorzysta to co ma

Tak to jest i wtedy wstań, już nie pękniesz

Twarde łapy i białe światło nienawiści
Nic nie widać oślepienie nie ma uczuć
Czas zwalnia i niewiele pamiętasz na drugi
Dzień zakładasz jakiś filtr i to wszystko
Zostajesz sama z ksywką anomalia i tyle
To że jesteś spokojna, silna i mądra nie ma znaczenia
Możliwości też są do dupy, szczególnie te wykorzystane

To koniec. Śmierć po której, rozdajesz tych kilka
Drobiazgów, które już nie są potrzebne. I po uja
Dalej ciułać te bzdury. Ciągnąć to wszystko po chuj
Po śmierci stajesz z opuszczonymi łapami nie jesteś
już w stanie przyjąć więcej ciosów, oddawać
Pierdolisz to całe gówno, które jest dla innych
Cudownym życiem, osiągnięciami, sławą, kasą ,
oświeceniem wolnością świętością mądrością
Władzą, harmonią, dobrocią równowagą
i sobie siadasz I sobie siedzisz, to wszystko.
Te białe lub pomarańczowe Szaty w które wszyscy
wierzą , to dopiero jest Głupi żart, ale śmieszny.
****
No to umarłam. I umarłam właśnie dziś 18.11. 21
Weczwartek.
Mało pewnie już będę pisała. Ale przypomniałam sobie
O niemieckiej muzyce chujowej na maxa, robię dla niej
Tylko dwa wyjątki , oto drugi

https://www.youtube.com/watch?v=PGnSVPmpBlo

Piękny mamy dzień, słoneczny, rześki
A pani jak zwykle taka , smutna.
Powiedzieć czy nie powiedzieć ? Etam , w końcu umarłam. To co mi tam.

O autorze Wszystkie opowiadania

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)