bilans

wystarczy że byłaś choć przecież z daleka
rozstania momenty w pamięci pocieszam;
gdzie nocą (gdy chmura niebiosa zakrywa)
księżycem rozjaśniasz wątpliwość o chwili

deszczowym porankiem rozbarwiasz kropelkę
nim spłonie tęczowym strumykiem (w udrękę)
ból - szarość bezwładna do łez nie przywyknie;
wiem; wrócisz z oddali, by dotknąć się milcząc

świtaniem obejmiesz; choć późno wieczorem
najczulsze wspomnienia słowem przystrojone
gdy płynąć będziemy poprzez morze pragnień
we łzach (tych z radości..) gasząc skrępowanie

wystarczy?.. czy zapragniesz uskrzydlić serce
wyobraźnię przenosząc - w magiczne miejsca
z marzeniem byś została.. chociaż romansem
spisanym na straty - przypadkiem, niuansem


przenosząc z-łud w otchłań, bez pozostałości
po czasach nadziei (po walkach nieprostych);
nie miałem za wiele - a jednak zbyt wszystko
by odejść niechciany (roztrwonić czas z inną)

lecz z braku niechęci powracać nie będziesz;
nie umiem zrozumieć dlaczego? mnie więcej
niuansem przerażasz, choć w chwili zaklętej
nie powiem już kocham: zgubiony pojęciem


dystansem wariactwo przyszłości utkwione;
gdzie zieleń mych oczu to wzrok przerażony
dojrzały-przejrzały.. od wnętrza w robakach;
nie taką cię chciałem (w bilansie).. lecz jaką?

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)