Idą Święta.... | 2023-12-03 13:27 |
puch chatek | 2023-12-03 13:26 |
Wiersz nie najw... | 2023-12-03 13:07 |
PRZEZ RĘCE MACI... | 2023-12-03 12:56 |
Dziękuję | 2023-12-03 12:28 |
MAGNIFIKAT- wdz... | 2023-12-03 11:14 |
Miłość i przyjaźń | 2023-12-03 10:53 |
Stracona? | 2023-12-03 09:58 |
nasza klamka | 2023-12-03 09:28 |
Szukając milosci | 2023-12-03 09:09 |
Dwa słowa | 2023-12-03 08:06 |
Pieprz | 2023-12-03 07:31 |
W DROGĘ | 2023-12-03 04:02 |
za lotem | 2023-12-03 01:07 |
Miłość bez słów | 2023-12-02 22:02 |
CIENIE I BLASKI rozdz. 5 | 2023-12-03 11:28 |
CIENIE I BLASKI rozdz. 4 | 2023-12-02 11:24 |
CIENIE I BLASKI rozdz. 3 | 2023-12-01 18:41 |
CIENIE I BLASKI rozdz. 2 | 2023-11-30 09:33 |
CIENIE I BLASKI rozdz. 1 | 2023-11-29 15:20 |
Bez Ciebie... | 2023-12-01 12:24:31 | 120 |
Planeta Marzeń | 2023-12-02 02:02:34 | 120 |
Niezapominajce.... | 2023-12-01 08:34:32 | 110 |
Czekając na Ten... | 2023-12-01 03:28:43 | 110 |
Roślinnie 20 | 2023-12-01 16:45:55 | 110 |
Z maleńkich dia... | 2023-12-01 20:16:11 | 110 |
Podanie do ZUSu | 2023-12-01 14:46:09 | 100 |
Przebudzenie | 2023-12-01 16:05:10 | 100 |
Dokształcanie | 2023-12-01 16:24:18 | 100 |
.Spotkania | 2023-12-02 05:57:20 | 100 |
Zachodzące słońce. Pusty przedział wagonu.
Wydłużone cienie, gęstniejący zmierzch…
W przepływających
drobinkach kurzu
― płaszczyzny milczących siedzeń…
Rytmiczny stukot kół o łącza szyn…
… rozjarzone nikłą czerwienią krawędzie…
… w źrenicach zmęczonych oczu mżą czarne piksele szalejącego czasu…
Za oknami słupy elektrycznej trakcji,
ciągnące się przewody, drzewa…
… rozpędzony fotoplastykon krajobrazu ciszy…
TAM-TAM,
TAM-TAM…
… TAM-TAM…
Zgrzyt.
Pisk
hamowania…
… i znowu wzniecany pęd ku nicości…
Kołysanie. Bezwład i apatia…
Kłębią się na skraju liliowe obłoki.
Ulegają metamorfozie nieustalone widma…
… mówią coś, poruszając nieśmiało obrzękłymi ustami…
Nasłuchuję, lecz nic…
W uszach jedynie
szum buzującej krwi…
Widnokres zapada się w sobie
z siniejącymi w mroku nocy
projekcjami sennych majaków…
Ściskam
w dłoni
pożółkły
ze starości list…
Przedarł się
przez te wszystkie lata…
... nadpalony,
pościerany,
poplamiony…
… z odciskiem żołnierskiego buta…
Wysłany z odległej przeszłości przez moje dawne „ja”…
… wyrzucony w przyszłość… ciśnięty straszliwym podmuchem nuklearnej eksplozji…
(Włodzimierz Zastawniak, 2022-03-11)
***
https://www.youtube.com/watch?v=cAg3jy6X2KI
Data dodania | 2022-03-12 00:26 |
Kategoria | Różne |
Autor | Incommunicado |
O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora
(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)