Dodane oceny:
nalocao : 10,
leon : 10,
Victorio : 10,
Irena : 10,
Hrvatska suza : 10
Suma :
50Ilość :
5Miejsce w rankingu:
18846W rankingu brana jest pod uwagę Suma punktów. Zaloguj się, żeby móc oceniać. Wyświetlą się wtedy gwiazdki. Wskazują one na Twoją ocenę. Jeżeli są "puste" oznacza to, że wiersz czeka na Twój werdykt.
WYDOBYWAJĄC z SERCA
Iz 61, 9-11
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
,,Plemię narodu mego będzie znane wśród narodów i między ludami ich potomstwo. Wszyscy, co ich zobaczą, uznają, że oni są szczepem błogosławionym Pana.
Ogromnie się weselę w Panu, dusza moja raduje się w Bogu moim, bo mnie przyodział w szaty zbawienia, okrył mnie płaszczem sprawiedliwości, jak oblubieńca, który wkłada zawój, jak oblubienicę strojną w swe klejnoty. Zaiste, jak ziemia wydaje swe plony, jak ogród rozplenia swe zasiewy, tak Pan Bóg sprawi, że się rozpleni sprawiedliwość i chwała wobec wszystkich narodów."
i
Łk 2, 41-51
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza
,,Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jerozolimy na Święto Paschy. Gdy miał On lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest w towarzystwie pątników, uszli dzień drogi i szukali Go wśród krewnych i znajomych. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jerozolimy szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca»? Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany.
A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu."
,,A może ona nie pyta, bo wie..
Raczej, rzekłbym uczy,
Dostała prostą odpowiedź
I czeka:
To człowiek wie i podważa,
Jakby wyparł się swego istnienia..
Bo jak promień miałby rzec:
,,Nie należę do słońca\"?
Jak mgiełka czy rosa,
w pierwszym i ostatnim tchnieniu
mówi:
,,Zrodziła mnie woda\"
Tak dusza, co szuka po świecie,
jak wiatr frywolny czy smutny
Wraca, już nie pytaniem o Stwórcę
lecz czemu traciła w pustyni,
gdy życie i piękno On może
Jedynie docenić?"
PIERRE - zobacz profil
Data dodania: 2022-06-24 21:28
Data dodania | 2022-06-24 23:10 |
Kategoria | Przyszłość |
Autor | PIERRE |
O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora
Komentarze
(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)
«Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie»...
... (W zasadzie to ostatnia obecność Józefa w ewangeliach)...
Data dodania: 2022-06-25 09:52
1 z 1